قصة ابطالها كلهم حقيقيين بس الاحداث وهمية طبعااااااااااااا كلها من وحى خيالى المريض
**************************************
لطيف : يا عم محمود .. يا معلم محمود ... يا معلم محمود
دوشة : يا فتاح يا عليم يا رزاق يا كريم ... اصطبحنا على الوش و الازعاج على الصبح
لطيف : فى ايه يا دوشة انتى صاحية من بدرى تقولى يا شر اشتر
دوشة : و لما انت شايف اننا لسه بدرى بتنده بصوتك اللى يصحى الميتين ده ليه
لطيف : و انتى ايه اللى حشرك انا بانده على محمود بتطلعى انتى من شقتك و تتكلمى ليه اصلا
دوشة : و هو محمود مش له باب تقدر تطلع تكسره عليه و لا لازم تقعد تنده و تصدعنا على الصبح
لطيف : يا ستى الدكتور مانعنى عن طلوع السلالم علشان الخشونة .. ما الاقيش عندك حبة زيت كافور ادهن بيهم ركبى
دوشة : تلاقى عندى سم فئران ان شاء الله ابلعه لك و اخلص منك
لطيف : دوشة ادخلى شقتك و اقصرى الشر انا مش ناقصك انا هموت على الاصطباحة بتاعتى و محمود قافل القهوة و مش لاقى حتة اصطبح فيها
دوشة : بقى انت بتنده عليه من النجمة علشان كوباية الشاى طب ما تروح تطفحها فى اى قهوة تانية
لطيف : و اروح بعيد ليه و القهوة موجودة فى بيتنا
دوشة : قصدك تروح تدفع بعيد ليه و انت هنا بتشرب بلوشى
لطيف : و انتى ايه اللى مضايقك بس ربنا ما يجعلنا جار له عينين .. ادى الراجل قافل و ما بيردش عليا من الصبح
دوشة : ما هو من يوم الواد ميدو ما ساب القهوة و محمود مش عارف يشغلها زى الاول
لطيف : انتى لسه بتقولى عليه واد .. ده خلاص بقى مولانا الشيخ ميدو
دوشة : شيخ عليك يا اخويا و على اللى زيك لكن انا النصب اللى بيعمله ده ما يخيلش عليا ابدا
لطيف : نصب ايه بس .. ربنا يجعل كلامنا خفيف عليه اسكتى يسمعك يسخطك قرد
دوشة : قرد لما يبقى ينططك انت و هو .. بقدرة قادر يتحول من صبى قهوة لدجال بامارة ايه ان شاء الله
عمرو : صباح الخير يا عم لطيف ... صباح الخير يا دوشة
لطيف : صباح النور يا عمرو
دوشة : يسعد صباحك يا عمرو
عمرو : عم لطيف ايدك معايا افتح القهوة
دوشة : انت هاتسيب كليتك و تشتغل صبى عند المعلم محمود
عمرو : لا طبعا يا دوشة ده عم محمود فات عليا امبارح بالليل و قالى افتح القهوة بدرى على ما يجيى من المشوار اللى رايحه
لطيف : انت ما عندكش كليه و لا ايه يا عمرو
عمرو : عندى و الله يا عم لطيف بس اتكسفت اقول لعم محمود لا
لطيف : اتكسفت برضة و لا خوفت ههههههههههه
عمرو : لا ابدا و الله يا عم لطيف بس الواحد ما بيحبش يزعله
لطيف : طب بص روح انت محاضرتك و انا هاخلى بالى من القهوة على ما محمود يرجع
دوشة : انت رايح فين يا عمرو و سايب القهوة
عمرو : هاروح على الكلية بقى يا دوشة و عم لطيف هايخلى باله منها
دوشة : طب و الله يا لطيف لايقة عليك شغلانة صبى القهوة
لطيف : اصطبحى يا دوشة و قولى يا صبح ... بقى عاوزة لطيف افندى موظف هيئة النقل العام سابقا يبقى صبى قهوة
دوشة : حوش حوش اللى يسمع كدة يقول كنت وكيل وزارة مش حتة كمسرى و مطرود كمان من الوظيفة بعد ما ظبطوك بتسرق فى التذاكر
لطيف : دوشة ما تنزلى تفتحى محلك و تريحينا
دوشة : خليك فى حالك يا كمسرى الغبرة
..........................................................................................................................................
حد غريب طالع من العمارة
دوشة : ام عمر
ام عمر : ايوة يا دوشة
دوشة : كنتى فين
ام عمر : كنت عند روبى
دوشة : بتعملى ايه عند روبى الصبح كدة
ام عمر : كنت باجيب منها جلابيتين كانت بتفصلهم لى
دوشة : و هو ده ميعاد تسليم هدوم برضة
ام عمر : هى اللى بتقولنا و الله نيجى لها فى الميعاد ده
..........................................................................................................................................
دوشة : رووووووووووووووووووبى
روبى : عاوزة ايه يا دوشة
دوشة : انتى بتفصلى حاجات جديدة من ورايا
روبى : فين ده .. ده انا بقالى زمن ما عملتش حاجة جديدة
دوشة : بطلى كذب ده انا لسه شايفة ام عمر خارجة من عندك
روبى : ام عمر !!!!!!
دوشة : اه ام عمر اللى موصياها تجيلك من النجمة و احنا نايمين
هبة : فى ايه يا جماعة مالكم
دوشة : فى ان الهانم رجعت تفصل تانى
هبة : طب و دى فيها ايه يزعلك
دوشة : اللى مزعلنى انها ما بتاخدش منى كلف و زراير و لا بتجيب لى الهدوم اعمل لها العراوى
هبة : ليه كدة طيب يا روبى
روبى : يا هبة و الله ما بتظبطش العراوى زى ما بابقى قايلة لها غير ما الزباين بتبهدلنى انا
دوشة : انا ما باظبطش العراوى حرام عليكى يا شيخة بتحاربينى فى اكل عيشى ليه
روبى : اروح اجيب الهدوم اللى بوظتها اخر مرة تشوفيها يا هبة علشان تشهدى انتى
هبة : من غير ما اشوف انا نفسى مبوظة لى فستان قبل كدة
دوشة : بتبرطمى تقولى ايه يا هبة انتى كمان
هبة : مفيش يا دوشة بقول الارزاق على الله يا ستى و خليها براحتها و بعدين احنا جيران معقول نخسر بعض علشان موضوع زى ده
نور : ربنا يكملك بعقلك يا هبة
هبة : انتى فين يا نور مش تيجى تشوفى اصحابك و تسكتيهم يا بنتى
نور : معلش كنت سهرانة طول الليل امبارح بذاكر
هبة : ربنا يوفقك . يلا بقى على شقتك يا روبى و انتى يا دوشة انزلى افتحى المحل و ربنا يكرمك ان شاء الله بزباين جديدة النهاردة
..........................................................................................................................................
نور : هبة كنت عاوزاكى فى موضوع
هبة : خير يا نور
نور : كنا عاوزين نطلع النهاردة لميدو
هبة : نعمل ايه لميدو ده
نور : انا بافكر نعمل عمل لدوشة
هبة : يا نهار اسود انتى اتجننتى يا نور
نور : ليه بس ده عمل يسكتها شوية و يهديها
هبة : فكرة غلط طبعا
نور : ليه بس ده لمصلحتها و الله
هبة : الغلط مش فى العمل .. الغلط فى الشخص اللى هايعمل العمل
نور : قصدك ايه
هبة : قصدى ان صبى القهوة مش علشان لبس سبحتين فى رقبته و جاب بخور بقى شيخ و له كرامات احنا نشوف شيخ كويس يعمل لنا الموضوع ده
نور : طب تفتكرى مين ممكن يدلنا فى الموضوع ده
هبة : مفيش غير لطيف افندى طبعا هو اللى هايجيب لنا قرار الموضوع ده
..........................................................................................................................................
راجل غريب داخل العمارة
الراجل الغريب : السلام عليكم يا بلدينا
لطيف : و عليكم السلام و رحمة الله و بركاتة
الراجل الغريب : هو ده بيت مولانا الشيخ ميدو يا ابويا
لطيف : اه هو
الراجل الغريب : طب الاقيه فى انهى شقة
لطيف : الدور الاخير ان شاء الله
الراجل الغريب : تكرم يا بوى
..........................................................................................................................................
الراجل الغريب : يا عم الشيخ .. يا سيدنا .. يا مولانا
ميدو : خير يا حاج
الراجل الغريب : انا جايلك يا بوى علشان تنجدنى
ميدو : ان شاء الله طلبك مقضى
الراجل الغريب : ان شاء الله يخليك يا مولانا
ميدو : طلباتك ايه
الراجل الغريب : حماتى يا مولانا
ميدو : منكدة عليك عيشتك و مطهقاك مش كدة
الراجل الغريب : و انهى نكد دى ممررة عيشتى
ميدو : جبت حاجة من قطرها
الراجل الغريب : اه امسك يا مولانا
ميدو : ايه حتة البفتة دى
الراجل الغريب : دى حتة من كفنها يا مولانا اصلها ميتة بقالها سنتين دلوقتى
ميدو : يا نهار ابوك ازرق جايب لى كفن
الراجل الغريب : اعمل ايه دورت على اى حاجة فيها عرقها ما لقيتش روحت رايح حافر قبرها و قطعت لك حتة من كفنها
ميدو : Oo
الراجل الغريب : مالك يا مولانا انت بلمت كدة ليه
ميدو : انت عاوز ايه يا راجل انت بالظبط و مين اللى بعتك ليا
الراجل الغريب : انا عاوزها تبطل تطلع لى فى المنام تانى
ميدو : اكيد حماتك عاملة لك عمل
الراجل الغريب : اه
ميدو : و العمل علشان يتفك لازم تجيب لى شوية حاجات
الراجل الغريب : اؤمر يا سيد الناس
ميدو : عاوز رجل خنفسة دكر ما بيخلفش و عرف ديك اعرج مجهول النسب و ضرس العقل بتاع خروف احول من غير ليه و قرن فلفل مزروع فى غيط بتاع راجل متجوز 4 و عنده 8 بنات و 3 صبيان
الراجل الغريب : من عينيا يا مولانا
ميدو : خلاص هات الفلوس و انا هاشترى طلبات الاسياد
الراجل الغريب : لا ما تقلقش بكرة الصبح هايكونوا عندك بالمشيئة
ميدو : انت هاتعرف تجيب كل ده
الراجل الغريب : اللى خلانى اجيب لك حتة من كفنها مش هايخلينى اجيب لك كل ده و اكتر كمان
ميدو : طب الشغلانة دى هاتحتاج بخور مغربى مش هاتعرف تجيبه
الراجل الغريب : طب اعمل ايه يا مولانا
ميدو : سيب لى فلوس و انا اجيبه لك
الراجل الغريب : من عينيا يا مولانا .. يكفيك بجنية و لا تاخد اكتر
ميدو : امشى يا راجل انت من هنا ملعون ابو دى شغلانة
ايه يا ربى الحظ ده بس بقالى شهرين عامل فيها دجال و جايب العدة كلها و مفيش زبون عليه العين جانى انا انزل اشرب شاى على القهوة احسن
..........................................................................................................................................
ميدو : ايه ده يا لطيف انت مسكت القهوة و لا ايه
لطيف : اهلا يا مولانا نورت مكانك
ميدو : منور بيك يا سيدى
لطيف : لا ما تفهمش الموقف غلط كل ما فى الموضوع ان محمود فى مشوار و انا فاتح بداله لحد ما يرجع
ميدو : انا افتكرتك اشتغلت معاه .. دى كانت ايام سودا بعيد عنك و شغلانة تهد الحيل
محمود : و لما هى كانت ايام سودا كان ايه اللى منزلك القهوة ان شاء الله
ميدو : ازيك يا محمود
محمود : معلم محمود يا واد و لا نسيت
ميدو : انت ازاى تقولى يا واد انت مش خايف منى و لا ايه
محمود : هخاف منك انت بتاع ايه يا نصاب اوعى يا واد تكون صدقت نفسك ده انت لو النور قطع قلبك هايقف من الخضة
لطيف : هههههههههههههههههههههه حلوة دى يا محمود
ميدو : لطيييييف
لطيف : معلش يا مولانا
محمود : انت بقيت بتعرف تبرق كمان الله يرحم ايام زمان
لطيف : خلاص يا جماعة بقى استهدوا بالله تعالى حب على راسه يا ميدو
محمود : يا عم لا يحب و لا يكره سيبونى بس فى اللى انا فيه
لطيف : فى ايه يا محمود . خير
محمود : لسه راجع من الحى و هناك قالوا لى البيت مش هايتحمل اكتر من كدة و يا نرممه يا تجيله ازالة
لطيف : طب و العمل
محمود : انا مستنى استاذ مصطفى يرجع من شغله و نشوف رأيه
لطيف : هو الراجل صاحب البيت لسه ما ظهرش برضة
محمود : من ساعة اخر مرة كان فيها هنا و عرف حكاية الترميم دى سافر و ما رجعش
لطيف : منه لله البعيد
..........................................................................................................................................
لطيف : سمعتى اللى حصل يا دوشة
دوشة : خير يا وش الخير
لطيف : محمود لسه جاى من الحى و بيقول هايجيبوا ازالة للبيت
دوشة : يا لهوى بقى البيت اللى اوينا و فيه اكل عيشنا هايطربق خلاص
ميدو : بقولكم ايه هاتوا قرشين و انا اعمل لكم عمل يثبت البيت
دوشة : اتوكس و اسكت يا دجال الندامة انت
ميدو : انا اتوكس يا دوشة .. و ايه دجال دى ... انا بيتقالى دلوقتى يا مولانا يعنى بقيت شيخ
محمود : ميدو انا مش ناقصك اسكت خالص
ابراهيم : السلام عليكم و رحمة الله و بركاتة
محمود : و عليكم السلام و رحمة الله و بركاتة
لطيف : ازيك يا شيخ ابراهيم
ابراهيم : الحمد لله تمام يا عم لطيف
دوشة : شوفت يا موكوس هما دول الشيوخ مش انت .. اخبار الازهر ايه على حسك يا ابراهيم
ابراهيم : اسمحى لى يا اخت دوشة فانا لا احادث النساء
دوشة : ما تكلمنى عربى يا اخويا و النبى
ابراهيم : *_*
دوشة : شوف يا اخويا الواد بيبص لى ازاى و ما بيردش
محمود : خلاص بقى يا دوشة هو كل شوية خناقة روحى على محلك لو سمحتى و انت يا ابراهيم تعالى عاوزينك علشان فيه موضوع مهم هانتكلم فيه
دوشة : حاضر
محمود : و ادى استاذ مصطفى و عمرو كمان وصلوا علشان الكلام يبقى مرة واحدة و لا ايه رأيكم نجمع الكل و نطلع نقعد نتكلم على السطوح فوق
..........................................................................................................................................
محمود : خلاص يا جماعة قرار الازالة هايطلع الاسبوع الجاى لو ما رممناش البيت
مصطفى : طب و العمل
محمود : انا مستنى اسمع رأيكم ايه
مصطفى : انا شايف اننا نسافر للراجل صاحب البيت ده البلد و نشوف هنقدر نجيب منه كام و الباقى ندفعه احنا
لطيف : و احنا هانجيب منين بس ده احنا بنسأل الله حق النشوق
محمود : يا سيدى كل اللى يقدر على حاجة يبقى يعملها ساعتها
روبى : انا بالنسبة لى لسه قابضة ثمن جلابيتين ممكن ادفعهم
دوشة : شوفتى علشان ما عملتيش العراوى عندى فلوسهم طاروا اهوه .. انا ممكن انزل ابيع البضاعة اللى فى المحل و اساهم معاكم
لطيف : و هبة و نور مش هايدفعوا حاجة و لا ايه
نور : و الله يا عم لطيف ما معايا غير مصروف الشهر اللى اتبعت لى من البلد هاكمل بيه لاخر الشهر
هبة : انا هاقبض كمان كام يوم اى حد منكم يدفع لى و انا ان شاء الله هاردهم على طول
محمود : و انت يا ابراهيم
ابراهيم : انا بالنسبة لى مفيش و الله .. ده انا النهاردة رايح الكلية مشى علشان اوفر
لطيف : و لا فيه نفحة جديدة من البلد اى وز اى بط اى رز معمر
محمود : احنا فى ايه و لا ايه دلوقتى يا لطيف ارحمنا بقى .. هاه يا عمرو هاتساهم بحاجة معانا
عمرو : انا معايا قرشين كنت هاجيب بيهم الكتب بس البيت اهم طبعا
محمود : هو ميدو راح فين
ميدو : انا اهوه كل اللى حيلتى شوية بخور على كام سبحة على منقد تشتريهم يا دوشة
دوشة : يا ابنى ابعد عنى انا ابويا موصينى على مرارتى قبل ما يموت
محمود : ابقى انزل انت بيعهم يا اخويا و هات فلوسهم
ميدو : ماشى يا معلم محمود
ابراهيم : يا جماعة و الله ما تخافوا حتى لو البيت وقع احنا ممكن كلنا نجاور فى سيدنا الحسين
مصطفى : طب و البنات يا ابراهيم
ابراهيم : انا مليش دعوة بالنساء حد غيرى يبقى يهتم بامورهم
محمود : لطيف ما قلتش برضة هاتدفع كام
لطيف : اووووووووخ
محمود : انزل نام تحت يا اخويا .. يلا بينا نقعد شوية فى القهوة يا استاذ مصطفى
لطيف : انا جاى معاكم
محمود : جاى تهبب ايه انت مش كنت بتنام دلوقتى
لطيف : لا انام ايه هو فيه احلى من قعدة الاستاذ مصطفى برضة .. قولى يا استاذ مصطفى هاتبعت تجيب لنا قرص مع الشاى و لا النهاردة هانقضيها جبنة و حلاوة
مصطفى : اللى تؤمر بيه يا لطيف
لطيف : و الله انا بحبك لله فى لله يا استاذ مصطفى
مصطفى : احبك الذى احببتنى فيه يا سيدى
و لسه بننزل على السلم لقينا البيت بيقع على دماغنا و لحد دلوقتى مش عارفين يطلعونا من تحت الانقاض
دعواتكم بقى
